Negenenvijftig jaar Knollenburgers.

In 1946 streek hij neer in ’t Zand en spande hij zich al snel in voor de jeugd. Niet om ze van de straat te houden, maar om ze in groepsverband bezig te houden. Helaas vertrok hij kort daarna naar Egmond, maar kwam gelukkig na acht jaar terug, ook in het jeugdwerk, waarvoor intussen een jeugdhuis was ontstaan. Een Zandtemer manufacturier en woninginrichter met boordevol ideeën voor de dorpsjeugd en ook daarvoor hard werkte. Met Jan Bay, de uitbater van het jeugdhuis en het WBO-bestuur werden plannen gesmeed om een carnavalsvereniging op te richten. Immers, de jeugd moest in het dorp blijven en niet uitwijken naar zulke feesten elders. Er werd een Raad van Elf bijeen gescharreld met Jan van der Voort als Prins Pieper de eerste.

Het werd een verbluffend succes, dit eerste Knollenburger carnavalsfeest van 1966. Met de Zandtemer feestdrift deed men in het kanaaldorp echt niet onder voor de feesten onder de rivieren. De afsluitende dinsdagavonden raakten in de Fuik zo in trek dat er al snel moest worden uitgeweken naar de Eerappelekuil van Ricus en Git Dekker. Onvergetelijke avonden hebben wij beleefd met The Blue Birds, maar ook met Manilla. Vooral tijdens het lied ’De Wilde Boerndochter’ van Ivan Heyle ging niet alleen de zaal plat, maar ook de tappers achter de bar. Met zijn glimmende oogjes achter zijn zwarte bril vertolkte deze veelzijdige Grada-medewerker Adam Landman dit nummer als geen ander en dat weten de oudere Knollenburgers zeker nog wel.

Deze omslagfoto doet mij weer herinneren aan die avonden van toen. Nadat Prins Pieper de eerste zijn stokje had overgedragen aan zijn overbuur Arie van Diepen, gingen de feesten onverminderd door met Prins Pieper de tweede. Een glunderende tweede Pieper tussen zijn hofdames Ingvild Raateland en Atie Slijkerman met zijn toenmalige raad Wim Ligthart, Leo Tas, Ed Jansen, Kees Dignum, Koos Pos, Arie Apeldoorn, Loek Visser, Jan Bay, Theo van Klink, Kees Deutekom, Thijs Dekker en Richard v.d. Berg. Negenenvijftig jaar carnaval in Knollenburg, dankzij Quirien en Jan met het toenmalige WBO-bestuur. We zijn ze nog steeds dankbaar!